-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 21988
مدح و ولادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها
به به برای مرتضی جان آمده جان آمده از دامن زهـرا یکی مهر درخشان آمده جبریل آورده زمین نامش زسوی کردگار جن وملک بهر تـماشایـش فـراوان آمده غرق شعف باشد حسن، خندان شده روی حسین از بهر آنها خواهری چون روح و ریحان آمده
: امتیاز
|
 |
 |
مدح و ولادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها
زینبِ کبری شدی تا عـشق را معنا کنی کربلا را تا ابـد با اشـکِ خود احـیا کنی سوختی چون شمع در پای ولایت تا فقط بیرقِ سرخِ حسین را در زمین بر پا کنی
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با حضرت زینب سلام‌الله‌علیها
به نام آنکه خـدا با رخـش نـمایـان شد به نام آنکه ز نامش دلـم پـریشـان شد براى عرض ارادت سرى خـم آورده
: امتیاز
|
 |
|
زبانحال حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
غریبانه به قم جان می‌سپارم کنار خود یکی محـرم نـدارم دلـم تـنگ است بهر دیدن تو رضا جـانم بیا یـکـدم کـنـارم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
الـسـلام ای افـتـخـارِ شـهـرِ قـم السلام ای نور و رحمت بهرِ قم الـسـلام ای زائـرت افـلاكــيـان شهرِ قم دريا، تو گوهر در ميان السلام ای بارگاهت شهـر خون از ازل شهـرِ عـبادِ الصالحـون الـسـلام ای معـنیِ حق الیـقـیـن در قـضا تسـلـیمِ رب العالـمـین الـســلام ای مــريـمِ آلِ رســول نـام تـو هـمـنـام بـا نـامِ بــتــول الـسـلام ای از تـبــارِ فــاطـمـه وارثِ صـبـر و قـرارِ فـاطـمـه الـسـلام ای نـورِ پاکِ مـنـجـلی حضرت معصومه یا بنت علی السلام ای نجلِ حـیـدر، فاطـمه دخترِ موسی بن جعـفر، فاطمه السلام ای آن که صاحب منصبی تو علی موسی الرضا را زینبی الـسلام ای شـاهِ تنـهـا را طبیب الـسلام ای خواهـرِ شاهِ غـریب الـسـلام ای قـبـلـۀ هـر حـاجـتی لشکـرِ عـشـق رضـا را رايـتی السلام ای که رضا بیمار توست عکس مولا در دو چشمِ زار توست السـلام ای بانـوی صاحب کرم از مـدیـنـه آمـدی قـم شـد حـرم السلام ای دستگیر خُـرد و پـیر آمـدم پـابـوسی‌ات دسـتـم بگـیر
: امتیاز
|
 |
|
مدح و شهادت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
ای گل موسی بن جعـفر فاطمه تـالـی زهـرای اطـهـر فـاطـمـه کعـبۀ قـلب همه معصومه جان رهـنورد فاطـمه معصومه جان ای گـل زهـرا سـراپا رحـمـتی اهل عـالـم را نـشان عـصـمـتی مرقـد پـاکـت حـریـم کـبریاست قـبـله گـاه و مـلجا اهـل ولاست شهر قم از نور تو زینت گرفت حوزه‌های عـلمیه عـزّت گرفت آن حریمت می‌دهد بوی بهشت زائـر تـو آمـده ســوی بـهـشـت از همه مشکـل گـشایی می‌کنی هـر دلی را تو ولایی می‌کـنـی فاطمه اُخت الرضا معصومه‌ای همچو زینب عمه‌ات مظلومه‌ای در غـم هـجـر بـرادر سـوخـتی صبر را از عـمـه‌ات آمـوخـتی آمـدی از بــهــر دیـــدار رضـا بـیـن ره گـردیـده بـیـمار رضـا آمـدی وارد به شـهـر قـم شـدی فـاطـمـه نـور دل مــردم شـدی شیعـیان در مقدمت گـل ریختند زیر پایت یاس وسنبل ریخـتـند در شب داغ شـما جـان بر لـبـم یـاد رنج و غـصـه‌هـای زیـنـبم جای گـل آن شـامـیـان بـی‌حـیـا بر سر و رویش زدند سنگ جفا کوفه بود و زینب ونور دو عین پیش رویش رأس پُـر خـون حسین فـاطـمه جـان در پـنـاه تـو مـنـم مـسـتـمـنـد یـک نـگـاه تـو مـنـم من (رضـایـم) نـوکـر دربار تو گشته‌ام معصومه جان بـیدار تو
: امتیاز
|
 |
|
مدح و شهادت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
می‌سوخت ز تب ذکر لبش مولا بود در صورت مـاه او رضا پـیدا بود دیدند که آخـرین نفـس در دسـتـش سوغاتی شهرِ حضرت زهـرا بود ********************* ما بی‌حرمِ تو خون دل می‌خوردیم این گـریه و ناله را کجا می‌بردیم؟ ای فاطمه! گر نبـود قـبرت در قـم در حـسرت قـبرِ مادرت می‌مردیم ********************* تو فـاطـمه حـامـیِ ولایت هـسـتـی تو زینبِ صبر و استـقامت هـستی هـم عـمّـۀ حـضـرتِ امـامـی بـانـو هم خواهـر و دخـترِ امامت هستی
: امتیاز
|
 |
|
مدح و شهادت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
تـو کـیـسـتـی؟ آئــیـنـۀ دنـیـای دیـگـر معصومه‌ای، جامانده در معنای دیگر بی‌خود "کـریمه" نام زیبایت نگـفـتـند مـعـنـا شدی انـگـار در دریـای دیگر عشق امام هشتمین با تو عجیب است خواندند تو را هم زینب کبرای دیگر دنـبال قـبـر حـضـرت صـدیـقـه بودم؛ دیدم تو هستی حضرت زهرای دیگر ای بانوی عـظـما؛ اغـیـثـیـنـی کریمه آئــیــنــۀ زهــرا؛ اغـیـثـیـنـی کـریـمه تـو بـیـن نـسـوان ولایی، بـی‌قـریـنـی ای دخـتر موسی ابن جعـفر بهـترینی این ملـک ما دارد شـرف با مرقـد تو راحت بـگـویم عـزت ایـران زمـیـنی یک جذبه‌ای دارد زیارت در حریمت از بـسکه بـانـوی نجـابت، دلـنـشـیـنی دنیا اگـر فرضأ شـود انگـشـتر عـشق مابین این خـاتم تو تـنهـا یک نگـیـنی اخت الرضا، جان رضایت یک نگاهی بر حال و روز این گدایت یک نگاهی دسـتم به دامـانت بـرایـم یک دعا کن حاجات قلبم را خودت امشب روا کن در گـیر و دار زندگی گـم کرده راهم لطفی کن ای بانو گدایت را صدا کن با این سیه‌رویی تفـضل کن، رضا را از این گنه کار زمین خورده رضا کن ای دختر موسی ابن جعفر حاجـتم ده با طـرفـة العـیـنی دلـم را کـربـلا کن من کربلایی می‌شوم در روضه‌هایت عـالـم فـدای هق هـقی از گـریـه‌هایت در گوشه‌ای تنهـای تنها جان سپردی باحجم سنگینی ز غـم ها جان سپردی در بین سـیـنه نامـه‌ای را می‌فـشردی خیلی غـریـبانه در اینجا جان سپردی حرمت به تو کـردند بی‌بی، مردم قـم با این وجـود از داغ آقا جان سـپردی با گـریـه‌هـای تو هـمه آتـش گـرفـتـند با یا رضـای تو هـمـه آتـش گـرفـتـند بی‌بی فدای عمه‌ات که در محـن مُرد در گوشه‌ای افتاد و دور از وطن مُرد می‌گفت زیر لب حسین جان خسته هستم با یاد گـودال بـلاها لـطـمـه زن مُـرد ما بـین دسـتـانش در آن آخـر نفـس‌ها با نـالـه‌های یا حـسـین با پیـرهن مُرد ای وای از پیراهنی که پاره پاره ست از روضۀ زینب دل ما پر شراره ست
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
بار دیگر دل به مـاتم مبـتـلاست دل عزادار غـم اُخت الرضاست رحلت یک بانوی مظلـومه است عمّه سادات و هم معصومه است از مـدیـنه سـوی ایران شد روان بـهـر دیـدار امــام انـس و جــان شـــوق دیــدار بــرادر در دلــش بین ره بیـمـار و قـم شد مـنـزلش چون به قـم آمد صفـا اکـمـال شد وه چه زیـبا از وی استـقـبال شد شهر قم از مـقـدمش پُـر نور شد عـرصۀ دلهـا سـراسـر شـور شد آمدی و خاک ایـران جان گرفت عطر و بوی جنت و رضوان گرفت جـلـوۀ نـوری و مـا در سـایـه‌ات کـوثـری و مـا همه هـمـسـایه‌ات گرچه از هجران قد سروت خمید دیـدگـانت جـسـم بی‌سـر را نـدید بـنـت مــوسـی قــبــلــۀ اهـل ولا دل بـسـوزد بـر شـهــیـد کــربـلا خواهری در خیمه‌ها مضطر شده نـخـل امـیـدش دگـر بـی‌سـر شده سوی مقـتل رفت خواهر باشتاب کرد با یک پیکـر بی‌سر خـطاب ای به خون خفته حسین من توئی یابن زهـرا نـور عـین من تـوئی خیمه‌ها سوزان و طفلان بی‌قرار خواهـری تـنها و غـم‌ها بی‌شمار درگهت یا فـاطـمه دارالـشفـاست دل گهی مهمان قم، گه کربلاست سـائـلانـت را نــسـازی نـا امـیـد خاک پـای زائرت هـستم (سعید)
: امتیاز
|
 |
|
زبانحال حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها
دیـده بر راهـم و با گـریه کـمی آرامم محتضر، خسته، از این بی‌کسی ایامم از همان کودکی‌ام روزی من هجران شد چهارده سال هم از وصل پدر ناکـامم از تو یک نامه فقط مانده برایم چه کنم؟ شده تسکـین به هـمین نامه کمی آلامم چقَدَر خوب شد اینجا سر و کارم افتاد میهـمانِ قـم و این سلـسـلۀ خوش نامـم چشم نا پـاک نیـفـتاده سوی محـمل من فـکـر آوارگـی زیـنب و شـهـرِ شـامـم جز سلام، از همه یک بی‌ادبی نشنیدم سـرِ بـازار نـداده ست کـسـی دشـنامـم داغـها دیـدم اگر بی‌کس و تـنهـا نشدم دست بسته سرِ هر کـوچه تماشا نشدم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
رفته ست با صد شاخه گل خیل گدا امشب اینجا نباش ای دل برو در سامرا امشب حاجاتِ خود را دستچین کن یک به یک بردار زانو بزن در محـضرش با اولـیا امشب شد صاحبِ دوّم حسن زهـرایِ مرضیّه سائـل بـیا! شد مـوسـمِ نان و نـوا امشب گفتیـم یابنَ الـهـادی الأمّـه؛ نـگـاهی کن با مرحمت بر حالِ ما درمانده‌ها امشب ای خـوشـۀ انـگـورها بی‌تـابِ دسـتـانت ای حُسنِ نام آور! تویی مشکل گشا امشب ما را به لطفت یا امام عسکـری دریاب مسرورمان کن جانِ مهدی با دعا امشب صاحب‌زمان در جشن میلاد تو با لبخند یک مجـلس جانـانه‌ای کـرده بـپا امشب با صد هزاران شوق حاضر کرده عیدی را در خیمه‌گاهش حضرت بابایِ ما امشب شالِ سفـیدش روی شانه می‌بـرَد دل را بر قامتش خوشتر نشسته این عبا امشب شـاعـر بـرایـش یـازده بـیـتِ کـم آورده تا شـاد بـاشی داده بـاشـد بـی‌ریـا امـشب عـیدیِ ما دیـدارِ رویش باشد و ای کاش امضا بفرماید ظهـورش را خدا امشب!
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
هشـتـم مـاه ربـیـع الـثـانی آمد دلـبریی در مدیـنه کودکی زیبا ز نسل حیدری مرحـبا گـویان شده کل ملائک بهر او هدیه داده برزمین حق باز زیب و زیوری
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
امشب که کار و بار گدایان گرفته است بوی بهـشـت عـالـم امکان گرفته است حاجات ما روا شده بـاران گرفته است عالم تمام، ذکر حسن جان گرفته است شکر خدا که روزی من لطف مادری است امشب حسن حسن حسنم جور دیگری است شادند عرش و فرش به شادی اهل بیت غوغای دیگری است به وادی اهل بیت روح الامین شده است منادی اهل بیت واکـرد چـشـم، نـائب هـادی اهـل بـیت امشب چه عاشـقـانه عـطا می‌کـند خدا حاجـات را نـگـفـتـه روا می‌کـنـد خـدا هـم نور چـشـم مـادر عـالم تویی حسن هم جـانـشـین حـیـدر عـالم تـویی حسن پشت و پناه و سرور عـالم تویی حسن ابن الـرضای آخـر عـالـم تـویی حـسن جان و دل نـقـی و جـواد و رضا تویی چشم و چـراغ و آبـروی سـامـرا تویی نازد به خود خدا که تویی از مظاهرش کعـبه گرفته غـم که نبـودی تو زائرش قرآن نموده فـخـر که هستی مفـسـرش ایران بها گرفت، تو گـشتی مسافرش۱ بـالا نــوشــتـه‌انـد عَـلَـم عــزت تــو را هر جا رسـیـده پـات شده سُرِّ مَن رَأیٰ یوسف تو و زمین و سماوات مشـتری از هر چه گـفـته‌اند و نوشـتـند بهـتـری دارد امـامتت به جهـان لطـف دیگـری کار تو هست مهـدی مـوعـود پـروری ایـل و تــبـار مـن بـه فــدای مــقـام تـو مـنـجـی عـالـم اسـت مــریـد مـرام تـو آقا اجـازه! خـاک درت می‌شـویـم مـا؟ پروانـه‌هـای دور سـرت می‌شـویم ما؟ مشـمـول نـدبـه سـحـرت می‌شـویم ما؟ یعـنـی فـدایـی پـسـرت مـی‌شـویـم مـا؟ قـربان یک نـگـاه تو جـان و جـوانی‌ام من را بغـل بگـیر که صاحب زمانی‌ام مات از هـنر نمایی تو مانده این زمین بعد از هـزار سال تویی محـشر آفرین لب تـر کن ای امـیـر، بیـایـند مؤمـنـین پـای پـیـاده، کـربـبـلا، روز اربـعـیـن2 آنـانکـه زیـر سـایـۀ تـو بـا خـدا شـدنـد دیـوانـه مســیـر نـجـف، کـربـلا شـدنـد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با امام عسکری علیه‌السلام
از خاک به آسمان رسد نور حیات چـشمان ستاره‌ها به سمت میـقـات بر منـبـر نـور مـاه تابـان می‌گـفت بر سـامـره و دو آفـتـابش صلوات ********************* بـا زائـرتـان، نـام مـرا بـنـویـسـیـد هر هـفـتـه گـدای سـامـرا بنویـسید مـهـمـان امام حـسـن عـسـکـری‌ام در دفـتـر پنج شـنـبـه‌ها بـنـویـسـید ********************* از مبدا نور، رو به مقـصود کـنیم با هـفـته طواف کوی معـبـود کنیم از پـنجـره‌هـای پـنـج شـنـبـه بـایـد پرواز به جـمعه‌های مـوعـود کنیم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
ای جـلـوه گاه نـور، سـلام ای امـام من زیـبـا جـواب مـی‌دهـی آقـا ســلام مـن من نام عسگری چو بخوانم حسن شوم
: امتیاز
|
 |
|
رباعی های ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
عـالـم شده شـاد از بـرکاتش امشب گـردیـده امـان از صـدقـاتش امشب لـبــریــز شــده بـیـت امــام هـــادی از آل رسـول و صلـواتـش امـشـب ******************* هادی به بغـل یـار و حـبـیـبی دارد آغـوش پـدر چه بـوی سیـبـی دارد یک مرتبه اهلِ حجره گـفـتند حسن دیــدنـد پــدر حـالِ عــجـیـبـی دارد ******************* عـشــقِ ابــدی و ازلـی آمـده اسـت در شام سـیه، نـور جـلّی آمده است با ذکر سـلام و نغـمه‌های صلـوات دوّم حـسـن از آل عـلـی آمـده است ******************* امشب شبِ مـیـلاد شهِ ذوالمِنن‌ست صورت چو مهِ كامل و خورشيد تن‌ست در چهرۀ او حیدر و زهرا پیداست از آلِ محمّد است و دوّم حسن ست ******************* امشب سرودِ بزمِ کریمان خوش آمدست وقتِ طلوع شمسِ ولا، نورِ سرمد ست میلادِ حضرتِ پسرِ هادی النقی‌ست ابـن الرضـای سـوّم آل مـحـمّـدست ******************* شبِ عید است و شبِ جشن و سرور و نغمات شبِ لطف است و شبِ بخشش و جود و حسنات بهرِ شادیِ دلِ یوسفِ زهرا بفرست بر قدوم پدرِ حضرت مهدی صلوات
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
عرض حاجت با تو دارم یا امام عسکری ای خدایت داده بر خلق دو عـالم برتری ای گدایت را به خیل شهریاران سروری خاک پایت زُهره و خورشید و ماه و مشتری ماه رویت احـمدی و تیغ نطقت حـیدری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری ای چراغ تـابـنـاک حُسن حیّ ذوالجـلال یافته خورشید گـردون از تجلاّیت کـمال تا ابد مـاه ربـیـع الـثّـانی‌ات مـحـو جمال ماه حُسنت بی‌قرین و مهر رویت بی‌زوال آفتاب طـلـعـتـت را تـا ابـد روشـنـگـری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری دل اگر سیـنـا بود طـور تـجـلایش تویی موسی ار آوای حق بشـنـید آوایش تویی کیستم من عبد، آن عبدی که مولایش تویی آخرین دُرّ خدا مهـدی‌ست دریایش تویی آنکه بر عیسی کند روز ظهورش سروری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری خط حسن، خالت حسن، خُلقت حسن، خویت حسن پای تا سر حُسن در حُسن و گل رویت حسن کُنیه‌ات ابن‌الـرّضا و نام نـیکـویت حسن موی و روی و قدّ و خدّ و چشم و ابرویت حسن حُسن‌ها گشتند در بازار حُسنت مشـتری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری هم تویی آئـیـنـۀ حُـسـن خـدای ذوالمـنـن هم تویی در چـارده وجه خـدا دوّم حسن هم دهم مولای عالم بر جمالت بوسه زن هم به جسم سامره جان می‌دهی از فیض تن هم به عالم می‌کند فیض تو سایه‌گستری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری سامره روشنگر دل کعـبۀ جان من است سامره عطر نسیمش روح و ریحان من است سامره ریگ روانش دُرّ غلطان من است سامره دامان سبزش باغ رضوان من است سامره صحن و سرایش کرده از من دلبری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری ذرّه بودم مـحـو خـورشید جهـان‌آرا شدم قطره بودم وصل بر دریا شدم، دریا شدم کـز سـعــادت ذاکــر ذرّیــۀ زهــرا شـدم عاشق قـبـر تـو و سـرداب سـامـرّا شـدم خوش بود آنجا کنم در وصف مهدی شاعری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام عسکری علیه‌السلام
بوی عطرِ عشق و شیدایی رسید فـصلِ زیـبای شـکـوفایی رسید از مـیـان عـرش آوایـی رسـیـد ای گـدایـان وقـتِ آقـایی رسـیـد دعــوتِ بــزمِ تــوّلا گـشـتـه‌ایـم باز هم مهـمان زهـرا گـشـته‌ایم آمـده هــنـگـامِ ادخـال الـسـرور آمـده روشنـگـر ذات الـصـدور آمده فـرزنـدی از جـنـسِ بلـور آمــده مـعــنـیِ نــورٌ کــلُّ نــور او حسن از نسلِ پاک حیدری‌ست نـام او مولا امامِ عـسکـری‌ست آمـده فـکـری بـر ایـن آدم کـنـد آمـده دردِ جـهــان را کـم كـنــد غـصه‌های شیعـیان مرهـم کـند مهدي‌اش را هـديه بر عـالم كند ای به شیعه لطفِ تو دائم سلام ای ابا الحجّـت، ابا الـقـائم سلام السلام ای شمس روح افزای عشق السلام ای نورِ بی‌هـمتای عشق السلام ای مهربان مولای عشق السلام ای حضرت بابای عشق کن دعایی یارِ هم عهـدی شویم تا به پـیری نوکـرِ مهـدی شویم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با امام عسکری علیه‌السلام
تو امیرِ لشکـرِ جود و سخایی یا حسن عسکری هستی ولی چون مجتبایی یا حسن عرصۀ هفت آسمان را سامرایت خوانده‌اند با گدایـانت هـمـیشه آشـنـایی یا حـسـن ای که هم نام و مرامی با کریم اهل بیت منشاء خیری و شاهِ ذوالعطایی یا حسن همچو بابایت که مولای زیارات و دعاست خالقِ ذکر و عبادات و دعایی یا حسن در مقامت جمله‌ای دارم که دل را می‌برد هم اباالمهدی و هم ابن الرضایی یا حسن یوسفِ زهرا تو را بابا خطابت می‌کند گرچه یعقوبی، چو یوسف دلربایی یا حسن صحنۀ دنیا همه سوء القضاء و سختی‌ست تو برای ما همان حُسن القضایی یا حسن امشب ای آقا بـیا دستان خـالی اُمّ ببـین کاسه‌های مانده بر دستِ گدایی یا حسن کاش می‌شد بار دیگر زائرِ کویت شوم تو به من گویی گدای سامرایی یا حسن شکر حق با همتِ جمعِ کـثـیرِ شیعـیان باز هم داری شما گنبد طلایی یا حسن
: امتیاز
|
 |
|
ورود حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به قم ( مدح حضرت)
جـویـم از طبع خود مـناعت را صـانـعـم داد این صَـنـاعـت را ریـزد از آســمـان بـرایـم رزق نـکـنـم صـحـبـتـی، قـنـاعـت را بــا تـمـام بـضـاعـتِ مُـزجــات از رضا خـواسـتم بـضاعـت را مـی‌کـنـم مـدحِ آنـکـه در عـالـم به نـمـایش گـذاشت طـاعـت را حـجِ او کـعـبـۀ خــراســان بـود در خـودش دیـد اسـتـطاعت را روزِ نهضت، نیازِ لحظه رسید حق ادا کرد، روز و ساعت را اقـتـدا بـر قـیــام زهــرا داشـت ای بـنـازم چـنـیـن شـجـاعت را کیست معصومه مظهر توحـید دخـتـر مـاه، دخـتـر خـورشـیـد بـانــویـی که مـثـال زیـنـب شـد آبــروی تــمــام مــکــتـب شــد در مـرام و قـیام و راه و روش وامــدار رئــیــس مــذهـب شـد در غــیــاب امــام خــود بــانـو نـکـتــه دانِ تـمـامِ مـطـلـب شـد بس که معـصوم بود، معـصومه ثــانـیِ فــاطــمــه مــلـقّـب شــد بیت مـوساست طـور سیـنـایـش در هـمـین خـانـه او مهـذّب شد همچو زهرای مرضیه، جبریل با دلِ حـضرتش مُـصاحَـب شد مـأمـنـش آسـتــان بـیـتِ رفــیـع محـرم دوست، هر دلِ شب شد کیست معصومه، مظهر توحید دخـتـر مـاه، دخـتـر خـورشـیـد عـابـده، زاهـده، مجـلـلـه اوست فـاطمه، راضیه، محـدثه اوست بـی گـمــان بـعـد زیـنـب کـبـرا عالمه هست و بی‌معـلمه اوست بـــر نـــبــیِ مــکـــرمِ اســــلام همچو زهرا گُـلِ مکرمه اوست پــارۀ قــلـب مـــوســیِ کــاظــم بر عـلی، دختر معـظـمه اوست زیـنبِ کـربـلای ایـران، نـیز... بانـوی جان نثار علـقـمه اوست قـدرِ مخـفـی و قـبـرِ مـخـفی را مهدِ قـم را، نمادِ فـاطـمه اوست در قـیامت، شـفـیـعـةُ الـمَـحـشر یاریِ شیـعـه را مـقـدمـه اوست کیست معصومه، مظهر توحید دخـتـر مـاه، دخـتـر خـورشـیـد راوی است و چنین روایت کرد حـق مـرا حــافـظ ولایت کــرد نـتـوان مـنـکـرش کـسـی بـشود آن غـدیـری که او روایت کـرد در عـمـل راه عـشـق را پـوئـید کـربـلا را چـنـیـن روایت کـرد هـیـجـده کـشـتـه در رهِ حق داد با شهـادت ز دین حـمـایت کرد بـا وجـودی کـه او اسـیـر نـشـد شـهـر قـم حالِ او رعـایت کرد نـه بـه او، بـر عـنـان نـاقــۀ او مـرجـعِ شیـعـیـان عـنـایت کـرد آری آری، وفــــای اهــل قــــم تا هـمه خـاک مـا سـرایت کـرد کیست معصومه، مظهر توحید دخـتـر مـاه، دخـتـر خـورشـیـد دست بر چـادری نخـورد اینجا هـیچکـس معـجـری نبـرد اینجا بـیـنِ نـامـحـرمـان نـمانـد کسی نـاقـه‌اش را به مـا سـپـرد اینجا تــازیــانـه نـخــورد بـر بــانــو گـل بـپـای رکـاب خـورد ایـنجا اهـل قـم در خــرابـه نـه، او را بهـتـرین جای شـهـر بُـرد اینجا او بـه بـزم شـراب بُــرده نـشـد مـیـهــمـانِ خـدا شـمـرد ایـنـجـا کِـی ز پــا تـا سـرِ امــام رضــا زیر تـیغ و سـنـان فـشـرد اینجا لِـه نـشـد زیــر سُــمِّ مــرکـبـهـا دهَـنـی، نـیـزه‌ای نـخـورد اینجا هـیـچ پـیـراهــنـی نـشـد غـارت کـسی انـگـشـتری نـبـرد ایـنـجا کیست معصومه، مظهر توحید دخـتـر مـاه، دخـتـر خـورشـیـد
: امتیاز
|
 |
|
ورود حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به قم ( مدح حضرت)
قـلـم دسـتِ دل داد لـطـف رضـا کـه بـنـویـسـد از ٱســوۀ هـل أتـا همان که حریمش حریم خداست هـمان که مدیحـش ثنای ولاست همان آشنایی که جان‌پرور است که او پـارۀ جان پیـغـمـبـر است همان که مقامات و شأنش جلی است هم از نسل زهرا و نسل علی است هـمـان مـاه بـانـو که تـا خـاتـمـه گـرفـته است هـمـنـامیِ فـاطـمـه همان بانویی که جـلـیله است او ز فرط کرامت، کـریمه است او همان دخت موسی بن جعفر که اوست معرِّف به دشمن، معرِّف به دوست هـمـان بـانـوی آسـمــانِ عـفـاف که باشد به گِردش ملَک در طواف به عـصمت ز نزد پـدر منتصب که معـصومه بگرفت از او لقب ز پـیـغــمـبــرِ خـاتـم الانــبــیــاء و تـا مـهــدیِ خــاتـم الاوصـیـاء به شأن و مقامش سخن رانده‌اند همه خاکِ قم را حـرم خوانده‌اند دل فــاطـمـه شــاد فــرمــوده‌انـد بـدیـنـگـونـه إنـشـاد فـرمـوده‌انـد هر آنکس که او را زیارت کـند بـه جـنّـت بـنـای عـمـارت کـنـد مـجـو قـبـر زهـرای مظلومه را زیـارت نـمـا قـبـر معـصومه را اگر چه که بر فاطمه دختر است ولی بارگاهش چنان مـادر است حریمی که خود ذاکر فاطمه‌است یقـین زائرش، زائر فـاطمه‌است اگر عـلـم خـواهـی بـیـا گِـرد او هـمـه عـالـمــانـنــد شــاگــرد او مراجـع به شاگـردی‌اش مـفـتخر أعـاظـم به درگــاه او مـفــتــقــر مگر کیست این بانوی بی نظیر روایــتـگــر روز خــمِّ غـــدیــر به عـلـم و فـقـاهـت نـظـیـر امام در ایــام غـیـبـت سـفــیــر امــام احادیث او بسکه روشنگر است کلامش چنان خـطبۀ کوثر است چو زهـرای مـرضیّه گـفـتار او ولایـتــمــداری سـت رفـتــار او دفـاع آنـچـنـان از امـامـت کــنـد که در احـتـجـاجـش قـیـامت کند قـیـامش چـنان سدِّ راه عـدوست اگر هست همتا به زینب هم اوست به هـجـرت کند در زمانی قـیـام که دارد به کـف دست خـطِّ امام نـه پـروا ز اقــدام دشــمـن کـنـد نه خوفی از این ترک میهن کند نـمـود انــقـلابـش طــنـیـنـی بـپـا کـه إحـیـا شـده یـاد و نـام رضـا قـیـامی که اسـلام را زنـده کـرد و دین خـدا را چـه پـایـنـده کـرد قـیـامی که گُـل کـرد اسـلامِ ناب شـد اقــدام او الـگــوی انـقــلاب هـمـین انـقـلابی که مـا کـرده‌ایم بـه یُـمـن قـیـامـش بـپـا کـرده‌ایـم قـیـامـی که بـاشـد ولایت اسـاس و امروز دشمن از آن در هراس قـیامی که ما را بـخـوانـد هـنوز و عـاشـق بـپـایـش بـمـاند هـنوز قـیـامی که از کـربلا شد شروع که از جوی خون خدا شد شروع و امــروز تـا ســوریـه تـا یـمـن بــریــزنـد خــون مــرا أهـرمـن قیامی که با خطِّ خون، سرگرفت ز معـصومه هجده برادر گرفت ولی خـیـمـۀ او که غـارت نـشـد کـسـی مـیـزبــان اســارت نـشـد نشد پیش چشمش، امامش شهـید نـگـفـتـنـد رأس رضـا را بــریـد نگفـتند خنحر به حـنجر نشـست نگـفـتـنـد بر سـینه کافـر نشـست نــدیــدنــد زیــر سُـــمّ اســبــهــا تـنِ پـاک مــولای خـود را رهـا نبردند یک گـوشـواری ز گوش نیامد ز گـودال، خـونی بـجـوش نـدیـدنـد بر نـیـزه رأسـی عـیـان نکـرده چـهـل منـزل آه و فـغـان نـگـردیـد ایـن شـاهـزاده، اسـیـر نگـشته به شهر قـم اصلاً حـقـیر نـرفـتـه بدست کـسی مـعـجـرش نـیـفــتــاده در آتــشـی چــادرش تـو ای بـانـوی بـانـوان بـهـشـت ندیدی چو زینب چنین سرنوشت نـه گــودال دیـدی، نـه شــام بـلا نـه دروازۀ کــوفـه، نـه کــربـلا بـمـیــرم ز تـاب و تـب فـاطـمـه امـــان از دل زیـنـب فــاطــمــه
: امتیاز
|